تبلیغ دین با بهره از روشهای گوناگون انتقال پیام صورت میپذیرد. یکی از عرصههای تبلیغی، دفاع از آموزههای دینی است که در قالب پاسخگویی به شبهات سامان مییابد. برای رسیدن به این قالب، بهره از روشهای گوناگون علمی و اخلاقی بایسته مینماید. از دیگر سو، توجه به سیره معصومان (ع) در مواجهه با شبهات، در ساماندهی فرآیند پاسخ به شبهات بسیار نقشآفرین است. این پژوهش به روش توصیفی-تحلیلی و با بهره از منابع إسنادی در پی یافتن بایستههای اخلاقی موضوع پیشگفته است. برای این منظور در گام نخست، مفاهیمیچون شبهه و بایستههای اخلاقی شبههپژوهی به دقت تعریف شده و نیز ضرورت پاسخگویی به شبهات با با بهره از مؤلفههای اخلاقمحور تبیین گشته است. در گام پسین، ده مورد از پربسامدترین لازمههای اخلاقی پاسخگویی به شبهات با عناوین ذیل سامان یافته است: رعایت آداب سخنوری، حُسن استماع، احترام به مخاطب، گزینش رویکرد پرسش و پاسخ، مدارا مداری، عدم تسامح در امور بنیادین دین، فروتنی در برابر نارواییهای علمی و رفتاری شبههگر، تعهد به اقناع مخاطب، توجه به آزادی بیان و تعلیق عقاید.
marviyan hoseyni S M, mohaghegh garfami A. Ethical Components of Religious Propagation in Responding to Doubts. 3 2024; 1 (3) :115-139 URL: http://fmtd.ismc.ir/article-1-94-fa.html
مرویان حسینی سید محمود، محقق گرفمی البرز. مؤلفههای اخلاقی تبلیغ دین در حوزه پاسخ به شبهات. 1. 1402; 1 (3) :115-139